Kilka dni temu media obiegła informacja o 15-letnim chłopcu, który w wyniku silnego uzależnienia od gier wylądował w szpitalu. Ten przypadek nie pochodzi z Polski, ale warto się przyjrzeć zjawisku uzależnienia od gier. Jak w przypadkach wielu uzależnień, tutaj również nie chodzi o same gry, a o wszystko dookoła. Dowiedz się, jak uchronić siebie i bliskich przed komputerowym uzależnieniem.

Dlaczego ludzie uzależniają się od gier?

Opisany na portalu Onet.pl przypadek uzależnionego od gier 15-latka doskonale wyjaśnia, co było przyczyną silnego uzależnienia chłopca. Jego matka od 2 lat bezskutecznie walczyła z rakiem i ostatecznie zmarła, co bardzo odbiło się na psychice chłopca. Nastolatek nie wiedział, jak poradzić sobie z bólem, a intensywna akcja gier pozwalała mu zapomnieć na chwilę o bólu, który nie pozwalał mu już skupiać się na nauce, spotkaniach z przyjaciółmi i na wykonywaniu wielu innych rzeczy.

Człowiek potrzebuje około roku, by wrócić do normalnego trybu życia po śmierci ukochanej osoby. 15-latek znalazł w grach swoją ucieczkę i stopniowo wydłużał sesje, ostatecznie grając przez 20 godzin dziennie! Symptomy uzależnienia przypominały objawy uzależnienia od alkoholu, czy narkotyków. Chłopiec był wycieńczony i trafił do szpitala.

Odpowiedź na to, co jest przyczyną uzależnienia, jest całkiem prosta. Kiedy jakąś czynność lub substancję zaczynamy traktować jako sposób na regulowanie emocji, jesteśmy na prostej drodze do uzależnienia.

Jak zapobiegać uzależnieniom?

Człowiek, który rozumie własne emocje i radzi sobie z nimi, lepiej lub gorzej, ma znacznie mniejsze szanse na to, by trwale się od czegoś uzależnić. Kiedy na przykład odczuwasz w pracy duży stres, zamiast pić wieczorem drinka na odstresowanie, powinieneś spróbować walczyć ze stresem, stosując techniki psychologiczne, lub po prostu poszukać pracy, w której będziesz czuł się dobrze.

Istotną kwestią jest również rozmowa i wyrażanie swoich emocji. Jeśli chodzi o dzieci i młodzież, również ważne jest, by nauczyć je rozumienia emocji i sposobów radzenia sobie z negatywnymi odczuciami. Warto również nauczyć dziecko rozsądnego gospodarowania własnym czasem, uświadamiając, że jest czas na obowiązki i jest czas na przyjemności. Ponadto dziecko powinno mieć w swoich rodzicach oparcie i zawsze móc liczyć na zrozumienie z ich strony.